Vrijdag 21 juni was het zover: we gingen op kamp met de jeugd van BC Mix. Rond half zeven kwamen de eerste auto’s aan bij het kamphuis in Schoten (België). Dat was niet zomaar een kamphuis, het leek wel een paleis! In dit voormalige koetshuis van domein Horst zouden wij dit weekend verblijven. Tenminste, als we door de test kwamen…
Direct bij binnenkomst werden we verwelkomd door een hofdame die ons vertelde dat we ons klaar moesten maken om op audiëntie te komen bij de koning! Alleen met zijn toestemming zouden we in zijn buitenverblijf mogen verblijven. We leerden hoe we een nette buiging moesten maken, oefenden bij de butler hoe we netjes met twee woorden moesten praten en mochten een helm maken bij de smid. Een hofdame liet ons zien hoe we netjes moesten lopen en nadat we een echte riddernaam hadden bedacht, mochten we de troonzaal in. Daar zat koning Martinus op zijn troon. We moesten alles laten zien en soms moest het opnieuw. Maar gelukkig kwamen alle kinderen door de test en kon iedereen een plekje zoeken in de slaapzalen.
Even later werden we allemaal weer in de eetzaal verwacht. Lakei Raphael vertelde ons de regels en daarna werden we gevraagd om belasting te innen voor de koning. Het werd een heus smokkelspel, waarbij we munten op moesten halen, maar intussen op moesten passen voor de rovers. Helaas was het gras nog erg nat van de enorme plensbuien van die middag en veranderden onze schoenen in zwembaden, maar dat weerhield ons er niet van om een mooie buit binnen te halen!
Na een welverdiend kampvuur met zelf gebakken broodjes, kregen we die avond nog een speciale opdracht. Jonkheer Jeroen wachtte ons op en legde uit dat we eerst een straatnaam moesten zoeken en daarna een brief voor de koning moesten ophalen bij het kasteel van Schoten. We moesten wel oppassen voor de Zwarte Ridder met het Stalen Ros, want die probeerde ons tegen te houden. Dat leidde tot lange wandeltochten midden in de nacht, waarbij we probeerden de weg te vinden en tegelijkertijd steeds weg moesten duiken om niet te worden opgepakt.
Na een korte nacht startten we de volgende ochtend met een warming-up: leren zwaardvechten met ballonzwaarden! Aangesterkt door een stevig ontbijt waren we er vervolgens klaar voor om het landgoed verder te verkennen. We moesten op zoek naar dorpelingen die ons zouden voorbereiden op het toernooi van die middag. We leerden bijvoorbeeld bij de hofnarren hoe we de koning konden vermaken, hielpen de boeren met het snijden van wortels voor de soep en oefenden met vissen bij de vissers. Onderweg merkten we dat veel dorpelingen helemaal niet blij waren met de koning, omdat ze veel te veel belasting moesten betalen. Na een tijdje werden we aangesproken door Ralphin Hood. Hij wilde de schatkist van de koning stelen en vroeg of de kinderen tijdens het toernooi de koning wilden afleiden, zodat hij de schat kon stelen en het geld aan de armen kon geven.
Het plan lukte! Later die middag, tijdens de act van de levende fiets, wist Ralphin Hood de schatkist te stelen, zonder dat iemand het doorhad! Het toernooi ging direct daarna gewoon van start en we lieten zien hoe goed we onder andere konden ringsteken, boogschieten en knotsknokken.
Daarna was het tijd voor een feestje. In de taveerne deden we mee aan de taveerne test, waarbij onze kennis werd getest over allerlei zaken, zoals Middeleeuwse woorden en muziek. Eén groepje wist alle beroepen te raden waarvan de letters door elkaar stonden en zij hadden uiteindelijk de meeste punten en gingen ervandoor met de ‘preis’. Tussendoor probeerden we nog wat moderne dingen aan de kooplieden te verkopen, zoals een selfie-stick en een Nokia. Dat viel nog niet mee: wat kun je daarmee in de Middeleeuwen?
‘s Avonds laat bleek dat er een gat in de zak zat, waarin Ralphin Hood de munten had meegenomen en moesten we de verloren munten terughalen. In het donker, met een hand die plotseling bewoog, een pop die op een kabelbaan naar je toe kwam en allemaal mensen in zwarte mantels, was dat behoorlijk spannend! Zeker ook omdat de munten toch behooriljk dichtbij een aantal enge figuren bleken te liggen. Er was flink wat gegil te horen in de omgeving, maar alle dappere ridders hebben doorgezet en hebben de muntjes teruggebracht.
De volgende ochtend moesten de kamers alweer worden opgeruimd. We zaten allemaal rustig buiten, toen koning Martinus plotseling aan kwam lopen met vier bewakers. Hij was niet blij dat wij de munten aan Ralphin Hood hadden gegeven en sloot ons in groepjes op in de kerkers! Daaruit konden we alleen ontsnappen door de puzzels op te lossen en dat bleek nog niet mee te vallen! Gelukkig bleken we de bewakers om te kunnen kopen en wisten we de sleutel van het geldkistje te pakken te krijgen. Zo kwamen we er toch uit!
Na een lekker broodje knakworst kwamen de eerste ouders alweer aanrijden om ons op te halen. Jammer dat dit avontuur voorbij was… Volgend jaar een nieuw avontuur!
